maandag 16 mei 2011

In Nederland word je gauw in een rokje geduwd

Heb je je mooie
je mooie lach weer aan de
wilgen gehangen?


Ik verbeeldde me een vaas op het aanrecht
ik had de bloemen na plukken
en voor het in de vaas zetten
schuin afgesneden als mij ooit verteld was
er zat geen zakje bij wat ik er bij moest gooien
bij het water, bij de bloemen
Dus ik zette ze er in, rustig, als bos
tilde ze een beetje op, zette ze weer neer
Probeerde de zo gewenste georganiseerde onordelijkheid
te bereiken, alsof de natuur zijn vrije loop was gegaan
deed een stap achteruit en mijn hand naar mijn mond
kneep mijn lip tot een weg met een kuil, een v
duwde een boterbloem verder naar binnen, en een zuring
trok ik terug
Ik deed een stap achteruit en draaide me om
visualiseerde de vaas met bloemen op verschillende plaatsen
in mijn kamer en besloot op de tafel in het midden
de eettafel waar nooit aan gegeten word, waar plantjes op staan
en een lege plastic tas ligt
Ik draai me op en pak de vaas, ik ken mezelf doe voorzichtig anders
valt hij nog
Als een baby in mijn armen als een baby op de tafel
de boterbloem toch wat minder naar binnen
Ik zal nooit weten hoe deze zuring smaakt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten