Ik ben uit de stilte
van de storm
en borrel nog na van
de hevigheid die
na het oog kwam
Maar het zand gaat
langzaamaan liggen
en de huizen en straten
ze worden duidelijker
met de dag en ik zie al
alle mensen die
naar me lachen en
zwaaien
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten