zondag 13 februari 2011

Trein

Ik zit in de trein
zoals vaak rond deze tijd
op zondag
Ik staar vaak naar mensen
probeer te doen alsof dat normaal is
als ze ineens terug kijken
Maar ik kijk altijd
ik staar altijd
mensen die ik ken, die ik niet ken
Ik kan er alleen niet tegen als er terug gestaard wordt
een gesprek, ogen in mijn ogen
Behalve als je praat
dan kan je weg kijken
De luisteraar moet kijken
want als je weg kijkt lijk je
ongeinteresseerd
Dat is het niet
ik kan niet kijken,
ik word er nerveus van
en zenuwachtig en zo
Als ik praat kan ik wegkijken
maar ik wil niet alleen maar praten
En staren is blijkbaar ook al raar
naar kennissen of niet

Ik zit in de trein en erg was net
een aardverschuiving en toen kwam er een golf
en ik ren al lang niet meer voor mijn leven
ik probeer maar te blijven staan waar ik sta
of te zitten waar ik zat
En zit de golf uit, ik zit of sta de golf uit
Wachten tot hij verder rolt dan waar ik was
Hopen dat het water niet teveel kleine stukjes
van mij meenam weer terug de diepte in
Ik heb geen puf meer om ze allemaal terug te halen
Ik ga slechts weer aan de waterkant zitten
en gooi mijn hengel uit

Geen opmerkingen:

Een reactie posten