vrijdag 26 augustus 2011

Frits en Ans van de ANWB en Enschedese buren.

"Ja" zei Frits tegen zijn vrouw Ans "Jaguars zijn mooie dieren, maar mooiere auto's."



Ik weet nog dat ik net in Enschede woonde. Er had die ochtend een brief in mijn postvakje gelegen. Een gele uit de kluiten gewassen post-it van een transport bedrijf. Mijn bestelling was bij de buren afgeleverd. Fijn, dacht ik. Bij de buren. Mensenschuw als ik mezelf waan.
Ik had internet via Ziggo besteld, of via KPN, beide, maar om welke het in dit geval ging kan ik me niet meer herinneren. Dit was vast mijn modem. Ik had op dat moment alles voor internet over, dus ging ik naar de buren.
"Hoi" stamelde ik zenuwachtig, en verschoof mijn gewicht op mijn linkervoet, "ik geloof dat er hier voor mij iets bezorgd is? Ik ben het nieuwe buurmeisje. Nouja, ik woon boven de praktijk."
"Ah, hoi, ja klopt," Zei mijn buurjongen waarvan ik in ieder geval gelijk al kon vaststellen dat het niet mijn type was "het staat in de gang ik pak het even." Er blafte een hond op de achtergrond, en ik probeerde zo onopvallend mogelijk naar binnen te kijken.
"Kijk, eens." Zei de jongen terwijl hij mij een blauw (of groen met wit, als het wel KPN was, ik kan het me niet meer herinneren) pakketje aan gaf. Ik bedankte hem, pakte het aan en voelde me verplicht om nog iets anders te zeggen, iets om mezelf een goede indruk te laten maken.
"Ja ik ben conservatorium studente, dus als je er last van hebt moet je het maar zeggen, dan bel je maar aan. Ofzo. En ik zal wel niet veel feestjes houden hoor, zeker niet nu al, ik heb nog geen vrienden." Ik zei het als grapje maar mijn glimlach kwam niet echt uit de verf. Waardoor het waarschijnlijk extreem zielig overkwam.
"Ha ha," lachte de jongen verplicht "komt wel goed, valt vast mee, anders bel ik wel aan."
"Oke. Ha ha," lachte ik mijn eigen verplichte lach "mooi zo. Nou, bedankt hè. Doehoei."
"Doei" glimlachte de jongen.
"Mam, er woont nu toch een raar meisje naast ons.." hoorde ik de jongen in mijn achterhoofd zeggen terwijl ik weg liep.

3 opmerkingen:

  1. Haha, lastige situaties altijd. Ik heb er ook een hekel aan als ze het bij de buren afgeven. Maar wees blij dat die jongen je type niet was. Ik moest een keer een pakketje ophalen bij een soort van buurmeisje, dat er heel leuk uit bleek te zien. Dan wordt zo'n ongemakkelijke situatie nóg ongemakkelijker.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, nouja, het is niet helemaal hoe het in het echt liep hoor, het was wel iets minder awkward. Maar het blijft een beetje raar ja ;)
    Haha ja, nu je 't zo zegt :p ik kan me voorstellen dat dat nog ongemakkelijker is..
    Ooit nog een keer met haar gesproken?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nope :P Maar ik ben ook heel slecht in gezichten onthouden, dus ik weet ook niet of ik haar nog wel eens ben tegengekomen. Ik heb daarna iig nooit meer een reden gehad om aan te bellen. En als ik dat wel had, zou ik toch te verlegen zijn :P

    BeantwoordenVerwijderen