Gele kopjes kijken me aan
in het schemer in mijn kamer
ik keer mijn handpalmen naar boven
en staar naar de leegte die ze vult
De verlaten omhulsels zouden mij
eerder verwonden dan dat ze
nog iemand bescherming zouden
bieden en ik vind de rust met slechts
een donzen dekbed tot mijn beschikking
maar zo zijn we het gewend
Het was al twaalf uur geweest. Ik ga slapen.
het is nu half 4. Ik ging blijkbaar toch niet slapen.
donderdag 14 april 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Heb je nog geslapen? Of gewoon een nachtje doorgetrokken? :P
BeantwoordenVerwijderenTriest gedichtje. Ik ben erg nieuwsgierig naar 1. En 0 evt. Of -1. Enzovoorts.